به گزارش گلستان ما ، گاهی اوقات، تکرار برخی حرف‌ها موجب می‌شود که ادعاهائی که کاملاً دور از واقعیتند، برای بسیاری واقعیتی عینی به نظر بیایند. علت هم روشن است: درک عمومی از شخصیت و رفتار بسیاری از سیاسیون هم که در کنار مردم نیستند و عموم مردم نمی‌توانند آن‌ها را از نزدیک ببینند و برخوردشان را تجربه کنند، از مطالب رسانه‌ها و توصیفات آن‌ها حاصل می‌شود.

خاتمی یکی از شخصیت‌هائی است که اصلاح‌طلبان در رسانه‌های متعدد و پر سر و صدای خود، از او شخصیتی علمی، بین المللی، اخلاقی، فرهنگی، فلسفی و مذهبی ساخته‌اند، اما آیا واقعاً چنین است؟ آیا به واقع آن‌گونه که رسانه‌های موسوم به اصلاح طلب می‌گویند، او فیلسوفی بزرگ، شخصیتی بین المللی، مرد اخلاق و فرهنگ و مذهب است؟

هفتۀ گذشته، هادی حیدری به عنوان سخنگوی تشکلی اصلاح طلب با نام «ندای ایرانیان» که با محوریت محمد خاتمی فعالیت می‌کند، دربارۀ تشکل خود و خاتمی چنین داد سخن داد:

حیدری با اشاره به نقش سیدمحمد خاتمی در این تشکل سیاسی، اظهار کرد: خاتمی هم قدرت اجماع اصلاح‌طلبان را دارد و هم نقش راهبردی دارد. اصلاح‌طلبی مدنظر ما بر اساس تعریف خاتمی تعریف شده است. ما خاتمی را اصلاح‌طلب‌ترین فرد در میان اصلاحات می‌دانیم زیرا وی اعتدال‌گرا و اخلاق‌گراست و پایداری خود را به نظام ثابت کرده است. ما هیچگاه در پیگیری اهداف اصلاح‌طلبی خود از خاتمی عبور نمی‌کنیم.

اما آیا رفتار و گفتار خاتمی، این ادعاها و خودستائی‌های یاران خاتمی را تأیید می‌کند؟ دو نمونه از گذشته‌ای نه چندان دور را ذکر می‌کنیم.

یک: خاتمی سال گذشته در پاسخ به انتقاد برخی از رفتارهای نادرست و عملکردهای سیاسی او در فتنه،منتقدانش را «فاشیست» خوانده بود. فاشیسم نظامی خودکامه مبتنی بر ایدئولوژی نژادپرستی و ناسیونالیزم افراطی اروپائی بود که در دهۀ اول قرن بیستم در ایتالیا با رهبری موسولینی به قدرت رسید و جنایت‌های بسیاری را در حق مردم ایتالیا روا داشت. حال، آیا کسی که منتقدانش را به نژادپرستان جنایت‌کار تشبیه می‌کند، می‌توان انسانی اخلاقی دانست؟ جالب این‌جاست که خاتمی و طرفدارانش بارها منتقدین را به افراط‌گرائی مذهبی متهم کرده‌اند و کیست که نداند افراط‌گرائی مذهبی به نژادپرستی ربطی ندارد و این برچسب‌ها در تناقضی روشن با یکدیگر قرار دارد؟

در این فیلم محمد خاتمی، مجید انصاری، اسحاق جهانگیری و برخی دیگر از “بزرگان” دوم خرداد در مهمانی محفلی خود به بیان جوک و مطالب طنزآمیز مرتبط با یکی از اقوام می پردازند و در قطعاتی از این فیلم که بر روی اینترنت قرار داده شده، خاتمی با بازگویی خاطره ای حاضران را به خنده انداخته و با لهجه و بیانی نامناسب به تمسخر می‌پردازد.

این رفتار محمد خاتمی، مورد انتقاد پدر بزرگوار ایشان و برخی هم بود. سیدحمید روحانی، تاریخ‌نگار شناخته شده و معتمد امام در ثبت تاریخ انقلاب چنین می‌گوید:

یکی از بزرگترین ضعف‌هایی که آقای خاتمی داشت، دلبستگی و شیفتگی زیادش نسبت به روشنفکری و بدبین بودنش به روحانیت بود و اگر کسی چند صباحی با  آقای خاتمی معاشرت  کند به وضوح این موضوع را مشاهده  خواهد کرد. یکی از همکاران آقای خاتمی هر زمان که مرا می دید با حالتی ناراحت  می‌گفت: من از بودن با آقای خاتمی رنج می برم، زیرا آقای خاتمی جوک‌های بسیار زیادی علیه روحانیت تعریف می کند و آن‌ها را مسخره می‌کند و مشخص است که فردی که اینقدر به جریان روشنفکری وابسته است و شیفتۀ آن‌هاست و نسبت به روحانیت نگرش منفی دارد، در خدمت آن‌ها قرار بگیرد.

همین دو مورد کافی است که خوانندۀ منصف قضاوت کند که خاتمی، باشخصیت و شوخ‌طبع است یا بدزبان و تمسخرگر.

در پایان ذکر این نکته مهم است که این روزها که اصلاح‌طلبان برای بازگشت به قدرت به دنبال پی‌ریزی طرحی «نواصلاح‌طلبی‌اند»، محمدرضا تاجیک تئوریسن سیاسی – امنیتی اصلاح‌طلبان از ضرورت وجود «روکش‌ و آستری اخلاقی و انسانی» برای جریان نواصلاح‌طلبی می‌گوید. این روکش اخلاقی، می‌تواند با پایبندی به ارزش‌ها تأمین شود، و می‌تواند از طریق تبلیغات گستردۀ رسانه‌های اصلاح‌طلب در چشمان مخاطبان شکل بگیرد و با توجه به پشتوانۀ مالی گستردۀ اصلاح‌طلبان و سابقۀ رفتارهای گذشته، راه دوم یعنی تبلیغ، ساده‌تر از راه اول یعنی کف نفس به نظر می‌رسد. البته حامیان خاتمی و اصلاح‌طبی این نکته را فراموش کرده‌اند که اگر قرار بود این ژست‌ها برایشان رأی بیاورد، همان سال ۸۶ فهرست یاران خاتمیدچار شکست مفتضحانه نمی‌شد! اکنون که مردم سال ۸۸ و فتنه را دیده‌اند و با رفتار و گفتار و عملکرد اصلاح‌طلبان آشنا هستند، این ژست‌ها تنها تأییدی بر مردم‌فریبی و دروغ‌گوئی اصلاح‌طلبان خواهد بود. ■